VERON A63
Friese Wouden
____________

VERON afdeling Friese Wouden
Afdelingsblad 'CQ Friese Wouden'

door NL10305

Beste medeamateurs,

Het is al weer een tijd geleden, dat ik actief bezig was met het luisteren als luisteramateur naar de hoogfrequent activiteiten van de zendamateurs. Ik stuurde QSL kaarten, maar toen ik merkte, dat het maanden, zelfs jaren duurde voor ik respons kreeg, ging ik mij voornamelijk concentreren op het radioverkeer van de militaire- en burgerluchtvaart. Onder meer het volgen van trans-oceanische vluchten.

Met mijn scanner een Realistic Pro-30 volg ik dikwijls de vluchten boven Nederland. De verbindingen met de vliegtuigen vanuit Eurocontrol Maastricht zijn hier, via een steunzender in het noorden, heel goed te volgen in de VHF band evenals het lokale vliegverkeer van en naar airport Eelde.

Behalve deze scanner ben ik nog in het bezit van diverse ontvangers die ieder hun eigen toepassing hebben. Zo heb ik de 32 bands portable Panasonic RF3100L geschikt tot 30 MHz die wordt bijgezet voor ontvangst op 2 kanalen.

Daarnaast nog twee echte 'buizen' ontvangers, een Eddystone S830/5 voor 300 kHz - 30 MHz en een Eddystone 770U/2 voor VHF en UHF met een freq. Bereik van 145 MHz - 500 MHz. Deze laatste ontvanger heeft wat "frequentie- wegloopneigingen".

Mijn hoofdontvanger is de LOWE HF-150, die ik met behulp van DOS, Windows 95 via de PC kon besturen, maar problemen gaf met Windows 98 en helemaal niet meer te besturen is met WindowsME. Ik heb nu voor deze ontvanger de beschikbare toetsenbord besteld, zodat ik de benodigde frequentie kan intoetsen.

Tot mijn inventaris behoort ook nog een wat oudere MeiBoi SS VHF-FM ontvanger met o.a. 11 kanalen en de Danita 440 27MHz set, die aangesloten is op een packetmodem.

Ik moet bekennen dat ik zelden de 2m en 27Mc beluister, omdat de communicatie hierop mij meestal niet aanspreekt. Mijn belangstelling gaat meer uit naar echte communicatie. Wellicht komt dat ook door mijn opleiding en omdat ik ook beroepsmatig HF/VHF/UHF actief ben geweest.

Tijdens de bevrijding en in de jaren daarna werd ik gefascineerd door de toen moderne radiocommunicatie, het spannende jongensboek "S.O.S. Speurneus" en het gebruik van de seinsleutel in het spoorwegstation te Scheemda. Ik wist wat ik worden wilde….radiotelegrafist.

De kans om dat te worden kreeg ik bij de, toen nog niet (Koninklijke) Luchtmacht. Op de Radio Radar School (R.R.S.) te Schaarbergen. Officieel was het een opleiding tot boordtelegrafist. Naast militaire vorming, radiotechniek, procedures, Q en Z codes, meteo en elke dag seinen en opnemen via de befaamde telmethode. De praktische training vond plaats in een cabine uitgerust met de T 1154 / R1155 zend/ontvanger.Tijdens de laatste fase van de opleiding werden we op deze school operationeel ingezet t.b.v. de Watersnood in 1953. Een ervaring die ik nooit heb kunnen vergeten.

Na mijn opleiding en voorzien van, ook door een PTT gecommiteerde, getekend certificaat, werd ik geplaatst op de vliegbasis Leeuwarden en als telegrafist tewerkgesteld in ploegendienst bij de verbindingsdienst. Mijn taak was het verzenden en ontvangen van administratief (veel code) berichten en t.b.v. de vliegverkeersleiding het noodzakelijke berichten verkeer naar en van de vliegbases. Dit was allemaal puur 'sleutel' werk.

Maar... ook toen al schreed de techniek voort en de telex deed zijn intrede. Opleiding hiervoor gevolgd en toen de sleutel verdween kreeg ik een aanbod om vliegverkeersleider te worden. Een boeiend beroep in de luchtvaart. Een beroep waar het inspelen op allerlei onverwachte situaties dagelijks voor kan komen. In 1955 kregen we de "landingsradar"op Leeuwarden (G.C.A. Ground Controlled Approach) en ik behoorde tot een van de gelukkigen om daar, na een opleiding hiervoor te hebben gevolgd, geplaatst te worden.

Naast de rondzoek (search) radar met een vrij groot bereik en identificatiemogelijkheden en radio UHF/VHF zend-mogelijkheden, bevat het een systeem dat de afstand, richting en de elevatie geeft op een kunstmatige daallijn naar de landingsbaan. Met behulp van zeer strakke instructies wordt de vlieger onder slechte weersomstandigheden via deze centerline en glidepath naar de landingsbaan gepraat.

Mijn verkeersleidingsperiode, heb ik beindigd in Nieuw Millingen, waar het grote (toen ondergrondse) vliegverkeerleidingscentrum het burger/militair vlieg- verkeer buiten de luchtwegen regelt en heb via sectie Geluidhinder in Den Haag, waar alle klachten over vliegtuighinder binnen kwamen en afgehandeld moesten worden, de Koninklijke Luchtmacht in 1992 verlaten als squadroncommandant op mijn thuisbasis Leeuwarden.

Een periode achterlatend, waar de seinsleutel en microfoon een zeer belangrijk deel van "mijn gereedschap" vormde. Radioluisteren werd voor mij belangrijker dan zenden. Ik werd lid van de Benelux DX-Club en NAFRAS en kreeg genoeg informatie om de voor mij interessante frequenties te vinden.

Als lid van de VERON volg ik kritisch de berichten over de geringe instroom van jongeren in de vereniging.

Zelf ben ik een groot voorstander voor het invoeren van een "Gebruiksmachtiging" om te mogen zenden op de amateur frequenties. Een machtiging te vergelijken is met die van bijv. de Marifoonhouder met een toevoeging van antennetechniek. Ik weet zeker, dat zo'n machtiging jongeren zal aantrekken. De meeste zendamateurs weten nu ook nauwelijks wat er in hun gekochte toestellen zit, laat staan hoe ze het moeten repareren.

Het verlagen van de Morse eis naar 5 woorden per minuut wordt/is de doodsteek voor hen die nu Morse als de hoogste liefhebberij hebben. Zelf luister ik nog wel naar het morseverkeer maar kan het helaas niet zo snel meer op papier zetten. Wel blijf ik er van overtuigd dat "Morse" in echte noodsituaties (o.a. uitvallen/storing van via satelliet verkeer) een "must" zal zijn, om met weinig en eigen vermogen grote afstanden te kunnen overbruggen en mocht je nog eens in een "Nor" terecht komen, dan is zelfs communicatie via de centrale verwarmingsbuizen ook mogelijk. Weliswaar ook met 5 woorden per minuut, Hi!

Als secretaris van onze afdeling Friese Wouden heb ik gelukkig, buiten het "etherverkeer", goede contacten en ben dit jaar vol goede moed weer begonnen met de continuering van deze functie.