2011 HF Veldagcontest

PI4EME wederom de eerste plaats!

Tekst: Franktalens.nl
Foto's: Kor de Vries PA0KDV

Update 26 november 2011

Wij hebben vernomen van de contestmanager dat PI4EME wederom de eerste Nederlandse plaats heeft veroverd in de multi-multi sectie. Dat is natuurlijk de mooiste kroon op al het werk van de contestgroep!

Het verslag van september

De voorbereidingen voor de HF-Velddagen vonden mei 2011 plaats in de achtertuin bij Sietze PA3FUO in de Knipe. In die vergadering werden voorstellen gedaan en taken verdeeld. We hadden op basis van animo bepaald dat we met 4 stations tegelijkertijd actief zouden zijn. Een voor ons nieuw uitgangspunt was dat we per station iemand zouden aanwijzen die voor het betreffende station verantwoordelijk zou zijn. Dit was voor de meeste mensen geen probleem gezien het feit dat we binnen onze groep een aantal ervaren contesters hebben. Ikzelf had echter nog niet eerder een station voor de club ingericht dus ik vond het een prima uitdaging!

Een maand voor de contest presenteerde Bert PA1BK een overzicht van de stations met erin een kort overzicht van welke apparatuur gebruikt zou worden. Hierbij moet je denken aan zaken als transceiver en eindtrap, maar ook aan bijvoorbeeld welke coax en welke rotor of antenne. We maken voor een deel gebruik van spullen van onszelf en een deel van de spullen is gehuurd of zijn van de afdeling. In het overzicht stond ook vermeld welke headset en welke PC-interface gebruikt werd. Al onze velddagstations gebruiken een voice keyer (papegaai) maar de ene operator heeft een voice-keyer in z’n transceiver, een ander heeft iets helemaal zelfgebouwd en een derde gebruikt z’n (log-)computer om doorlopend “CQ” te geven. Omstreeks begin augustus kwam er bericht dat we wederom gebruik konden maken van een tweetal schaftketen, het land van een agrarier als uitvalsbasis, een geluidsgedempt dieselaggreggaat, een portabele “Dixie”, enz. enz.

Ook gaven rond dat moment een aantal clubleden aan dat ze niet zeker waren van hun eigen beschikbaarheid ten tijde van de velddagen... zelfs in die mate dat we de bemanning voor een 4e station niet rond konden krijgen. Een korte belronde met tevens inventarisatie van enkele reacties via E-mail leverde uiteindelijk geen gast-operators op hoewel we dit graag gewild hadden. Dit wetende werd besloten het vierde station een andere invulling te geven waarbij een continue-bezetting van het station niet langer het uitgangspunt was. Het beoogde vierde station zou dienst doen als “monitor” station. Bert verzorgde een draaiboek waarin vstgelegd stond welke banden op welk tijdstip door wie bemand waren. Dit was een mooi klusje voor Bert omdat hij als gevolg van een ongelukje tijdens afgelopen vakantie niet in staat was te helpen met de opbouw van de stations. Bert's been zat in het gips en Bert moest zich geholpen door krukken verplaatsen.. (Iets dat hem overigens prima af gaat HI.)

Op de vrijdag voor de velddagen werd het meeste materiaal al aangevoerd op het contestterrein. Een drietal weilanden even ten westen van Beetsterzwaag mochten we gebruiken voor het plaatsen van onze antennes. Te midden van deze drie weilanden was een betonweg waarop we erg comfortabel de “shacks” konden neerzetten; een tweetal schafketen en een bestelwagen. Ook het gehuurde aggregaat (een zware jongen op een tandemasser) kon verderop op de betonweg gezet worden, dus geen gesleep met zwaar materiaal door en natte grasland. Vanaf deze plek zouden diverse coaxkabels de omliggende weide in gaan richting antennes.

De spiderbeam voor 20/15/10m

Er werd meteen begonnen met het aanleggen van e.e.a; Laurens PD9X beschikt over een z.g. “Spiderbeam”-antenne en het opzetten ervan vereist de nodige aandacht. Dit hadden we afglopen maart nog eens met de hele groep geoefend. Op datzelfde moment begonnen anderen met het uitrollen van elektriciteitskabels vanaf het aggreggaat naar de shacks. Aan het eind van de vrijdagmiddag stonden er al enkele antennes klaar waaronder de spiderbeam maar ook een vertical en een delta-loop. De spiderbeam draad-yagi zou worden ingezet op 20 en 15 meter en de vertical en delta-loop waren bedoeld voor gebruik op 40 meter. Kor PA0KDV had hier een handige antenneswitch voor gemaakt. Met een knopje in de shack word in de buurt van de antenne's omgeschakeld tussen vertical of delta-loop. Scheelt aanzienlijk in coax; Temeer omdat de switch zelfs 4 antenne's kan schakelen. Dat laatste hebben we echter nog niet in de praktijk ten uitvoering gebracht.

De vrijdagavond bleven Patrick PD2PC en ik op het terrein achter als terreinwacht. Ik had nu de gelegenheid het monitorstation in te richten. Het werd een eenvoudige setup met een compacte PC met los beeldscherm als logcomputer, een commercieele audio-interface voor het geautomatiseerd CQ geven, en een transceiver van het type TS-570. Van Laurens kon ik een headset en voetpedaal lenen. Ik moest nog wel zelf e.e.a. solderen, een klusje dat ik de volgende dag zou afmaken omdat het al vlot donker begon te worden en we het verstandig achtten een goede nachtrust te nemen zo vlak voor de start van de contest.

de 80m dipool met mantelstroom filter

Er werden op zaterdag-ochtend verschillende zaken op orde gebracht, zoals het realiseren van een draadloze internetverbinding, het aansluiten en monteren van een rotor voor onder de spiderbeam en het opzetten en afstemmen van een dipool-antenne voor de 80-meterband. Deze dipool is van mij en bleek resonant te zijn op een frequentie bovenin de band. Hierdoor was de antenne niet goed zonder verdere aanpassing te gebruiken op de rest van de band dus ik besloot de antenne te verlengen om zo de resonantiefrequentie te verlagen. Een klusje waarvoor je even de tijd moet nemen, vooral bij een antenne van grotere lengte. Tijdens dit karwei leerden Patrick en ik dat het voor de resonantiefrequentie van deze antenne ongeveer 25 kHz uitmaakt of de uiteinden van de antenne op hoogte waren bevestigd of dat de uiteinden laag bij de grond hingen, als z.g. “Inverted-V”. Als de uiteinden van de antenne laag bij de grond zijn is de impedantie van de antenne lager dan waneer de dipool horizontaal is. Bij dit werk kregen we assistentie van onder andere Robert PD2RVH met zijn zoon Tom en ook Tamme PA3GJD hielp mee met de opbouw.

We hadden binnen onze afdeling bekend gemaakt waar en wanneer we zouden meedoen aan de velddagen en nu kwamen er mensen langs om te kijken en te helpen! Het liep inmiddels al in de middaguren en de contest zou om 15:00 lokale tijd starten. Enige zaken die in de laatste uurtjes voor de contest alsnog verrasten waren een verkeerd-om geschakeld relais van een eindtrap, een onjuist geconfigureerde logcomputer, het aansolderen van een juiste connector en het allerijl plaatsen van een vertical voor de 10 meterband. Deze dingen hadden wellicht vooraf voorzien kunnen zijn echter was er tot op dat moment geen enkele gelegenheid geweest om dit uit te voeren. Dat geeft aan hoeveel werk er is gedaan in de laatste momenten voor de contest. Een spannende bijkomstigheid, die ook dit keer gelukkig niet of heeft geleid tot vermindering van score.

Freddy - PE1RWL op 40m

Vanaf de start waren de banden 80 meter, 40 meter en 20 meter direct bemand. De 10 meter was ook meteen in de lucht vanuit het monitorstation maar die band maakte een verlaten indruk. Om iets voor half vier (lokale tijd) werd daar een verbinding gemaakt met Frans-Polynesie maar daarna zou het lange tijd rustig blijven. Rond dezelfde tijd waren er 7 verbindingen gemaakt op 20 meter, 29 verbindingen op 40 meter en 14 verbindingen op 80 meter. De lage QSO-rate op 80 meter was op dat moment opvallend, iets dat in de uren erna gelukkig gecompenseerd zou worden.

Omstreeks half zeven ‘s avonds werd er Oosters voedsel geserveerd en onderbraken de stations hun bezetting gedurende een half uurtje a drie kwartier. Met de buik goed gevuld konden we nog wel een paar uurtjes airtime vol maken. Bovendien was gepland ook op 160 meter uit te komen met het door mij ingerichte station. Maar dan moest er nog wel een antenne voor worden opgehangen. Gelukkig was er een keurig op maat gemaakte dipool klaar om opgehangen te worden. Een karweitje dat met twee man prima te realiseren valt.. Ik werd bijgestaan door Patrick bij het omhoogbrengen van de antenne. Echter; We kregen de antenne niet helemaal op de gewenste hoogte doordat de daarbij gebruikte telescopische mast niet op lengte wou blijven. We hebben ons daar na enkele pogingen bij neergelegd en besloten te gaan zenden met de antenne zoals ‘ie was. Vanaf even voor negenen lokale tijd konden we stations op 160meter loggen. Het waren grotendeels stations uit Belgie, Noorwegen, Nederland en een enkeling uit Luxemburg. Op de andere banden was de diversiteit van de gewerkte landen veel groter: China , Japan , Brazilie, Zuid-Korea, Nicaragua (20m), Canada en Namibie (40m). Op 10 meter is naast de erder genoemde verbinding met Frans-Polynesie gewerkt met landen zoals Spanje, Griekenland, Noorwegen, Zweden, Roemenie en Saudi-Arabie. Op 80 meter was de diversiteit niet veel anders dan die van 160 meter maar natuurlijk werden hier vooral veel Duisters en Engelsen gewerkt.

Frank - PF5T op 80m

De rest van de avond werd stevig doorgepakt, alle shacks bleven bemand tot circa half twee ‘s nachts. Via internet zagen Freddy PE1RWP en ik inmiddels een groot regengebied naderen waarbij kans was op onweer. Om niet in de regen te hoeven werken besloten we even voor tweeen ‘s nachts dat we de stations af zouden sluiten en zouden proberen de nodige slaap te pakken. Het was al wat minder druk op de banden geworden dus dit was een goed moment voor een onderbreking. Uit voorzorg werden de antennekabels losgenomen en uit de shacks verwijderd want we wilden schade aan transceivers e.d. voorkomen.
Eenmaal klaar met loskoppelen begonnen de eerste regendruppels al te vallen. Enkele minuten later lag iedereen in z’n tijdelijke bed of was naar huis gegaan.

De rest van de nacht begon het stevig te regenen en wie de slaap nog niet te pakken had kon op enige afstand onweer horen en zien. Daar bleef het die nacht bij en zodoende dat de volgende ochtend er overal waterplassen lagen. Buiten dat ongemak om was er nergens schade of overlast geweest dus de draad (in dit geval coax-kabel) kon weer worden opgepakt omstreeks acht uur ‘s ochtends. Er waren op dat moment dus nog een achttal uren te gaan voordat de contest ten einde zou komen. Rond half negen waren de shacks van 80 meter, 40 meter, 20 meter en 10 meter weer bezet. Op dat moment stond de QSO-teller op ongeveer 940 verbindingen. Ondertussen kregen we nog bezoek van enkele afdelingsleden die we eerder dat weekend al gewerkt hadden. Er werd nog enkele malen van operator gewisseld in de diverse shacks en zo verstreken geleidelijk de laatste uren. In die laatste uren was ik actief op 40 meter. De QSO-rate varieerde sterk; Op bepaalde momenten was er zeker een tiental stations per 10 minuten te werken, op het andere moment kon het tot wel 10 minuten duren voordat het volgende QSO in ons log gezet kon worden. Toch zijn de laatste tien minuten van iedere contest altijd een klein feestje. In alle haast probeert iedereen nog snel wat extra stations te werken en ik hoorde ze dan ook allemaal voorbijkomen. Ik kwam veel stations tegen die we eerder al een serial hadden gegeven. Snel gaf ik ze nogmaals hun nummer door met de opmerking dat ik ze reeds eerder al gelogd had.

Om drie uur ‘s middags moest ik het laatste tegenstation bedanken voor de verbinding en helaas vertellen dat ik hem niet tijdig in ons log had kunnen zetten. De andere operators hadden in de laatste minuten flink hun best gedaan om de score van de club nog even flink op te voeren. Opgetogen maar wel enigzins vermoeid kwam iedereen uit zijn shack en maakte zich op voor nog een laatste inspanning: het gezamelijk opruimen.

Ik verzamelde de loggegevens uit alle shacks en parkeerde de bestanden op een internetlocatie waarvandaan ik ze later zou opvragen voor nadere uitwerking. Ik had in eerste instantie geprobeerd te betreffende bestanden op een USB-stick te zetten maar dit bleek niet meer mogelijk omdat deze defect bleek.

Hierna voegde ik me bij de anderen die inmiddels al enkele antenne's naar beneden gebracht hadden. Een heleboel zaken kunnen prima door afzonderlijke mensen worden uitgevoerd echter dat is niet van toepassing voor de spiderbeam, deze moest met vier man gecontroleerd naar beneden worden gebracht.

Verder werd aandacht besteed aan het uitzoeken en klaarleggen van diverse antennes en kabels. Omdat er materialen waren meegebracht door verschillende deelenemers liggen er tijdens het afbreken wel eens materialen van verschillende eigenaren door elkaar. Gelukkig was iedereen hiermee behulpzaam en lag in veel gevallen de kabel of antenne die je op dat moment zocht al klaar. Bovendien helpt het ook als deelnemers hun eigendommen gemarkeerd hebben.

Twee uur na het einde van de contest waren de weilanden leeg en de auto’s van de deelnemers gevuld. Klaar voor vertrek naar huis werd nog kort besproken welke resterende taken nog uitgevoerd moesten worden en door wie. Gehuurd materiaal konden we namelijk niet op zondag terugbrengen bij het verhuurbedrijf van de schaftketen, het toilet en het aggreggaat. Dit werd de volgende dag gerealiseerd door Kor, Patrick en Tamme. Ikzelf boog me thuis over de verschillende logbestanden en stuurde een overzicht met alle logs en een summary ter controle naar alle collega’s van de contestgroep. Zij haalden er een onvolkomenheid uit en daarmee waren de bestanden in zoverre gereed dat ze opgestuurd konden worden naar de contestmanager. Afgelopen jaar heeft voormalig VERON-contestmanager Werner Fleischman PA0FLE zijn taken overgedragen aan iemand die jullie waarschijnlijk al kennen van de PACC-organisatie: Taco Vreeswijk PE1SAC.

Werner bedankt voor alle contests die je in het verleden mede mogelijk hebt gemaakt en Taco van harte welkom! We hebben je al gehoord tijdens de afgelopen velddag-contest en we bemerken dat je actief toeziet op een zo correct mogelijk verloop van de contest. We hopen dat we met onze geclaimde score van 1378 QSO’s respectievelijk 583.620 punten wederom een goede kans maken op een podiumplaats. Met dank aan de helpers Tamme, Robert en Tom. Graag tot volgend jaar!